Hoe ouders zich voelen.
Er is niet een eenduidig antwoord op deze vraag. Net als bij ieder ander, komen ouders in een rollercoaster terecht, wanneer ze a) zelf kanker hebben B) of wanneer familielid kanker heeft. Ze kunnen bezorgd zijn, bang, moe, of verward door alle besluiten die ze moeten nemen. kanker brengt onzekerheid.
Daarnaast willen ouders sterk zijn om te kunnen helpen. Ze willen graag dat de familie bij elkaar blijft tijdens deze periode.
Het kan zijn dat ze voelen dat ze niet genoeg energie hebben om alle dingen te bereiken, te bespreken of te delen met de familie. In dit hoofdstuk benoemen we de zaken, die ouders hebben gezegd in onze mailgroepen, over hoe ze zich voelen als iemand in de familie kanker heeft.
Onder in, kun je je eigen gevoel toevoegen, die zullen we erbij plaatsen.
- Een vader of moeder met kanker kan zich zorgen maken dat door de ziekte het leven op zijn kop wordt gezet.
‘Ik zou willen dat we hierover als een familie beter konden praten. Ik voel me rot, omdat nu ik ziek ben. Mijn man probeert om veel bij me te zijn. Maar Ik denk dat mijn kinderen daardoor achtergesteld worden. Maar dat ze zeggen ze niet! Ik zou graag willen dat we hierover als een familie konden praten’ - Een moeder met kanker
‘De ziekte betekent dat je als moeder met kanker niet alles meer met je kinderen kunt doen, die andere ouders wel kunnen doen. Ik zou het wel willen, maar ik voel me schuldig’. - Alsof ik niet meer de papa of mamma ben?
‘Ik heb het gevoel, dat ik mijn kinderen in de steek laat, alsof ik niet meer de ouder ben die ik was’ - Nu is het ontbijt tenminste een beetje beter
‘Nu mijn vrouw ziek is, moet ik zowel vader als moeder zijn. Ik ben bang dat ik dat het in sommige opzichten niet zo goed doe als zij. Gisteren zei mijn jongste zoon “mama bakt de eieren nooit zo.” Ik neem het hem niet kwalijk, ik hou ook meer van haar kookkunst. Ik heb aan haar gevraagd hoe ze eieren bakte en nu is het ontbijt tenminste een beetje beter’. - Ik hoor het liever
‘Ik verwacht van mijn kinderen niet, dat ze net doen alsof alles in orde is, of geweldig smaakt. Zelfs als de kinderen even boos zijn, wil ik liever horen waarom ze van streek zijn, ik geef aandacht door een knuffel en zeg dat ik blij ben dat ze er voor mij zijn’ - Omdat ik weet,dat ik dat niet had moeten doen!
‘Na een dag in het ziekenhuis met Lisa, ben ik zo afgedraaid als ik thuis kom dat ik tegen mijn kinderen roep en schreeuw over hele kleine dingen. Dan zijn ze van streek en dan raak ik nog meer van streek omdat ik weet dat ik dat niet had moeten doen’ - Een vader die een vrouw met kanker heeft.
Ik maak mijn zorgen als mijn kinderen van slag zijn, Zelfs als ze willen helpen, weten ze niet wat ze moeten doen”
Reactie: Jonge mensen willen niet altijd met hun ouders over kanker praten. Ze zijn bang dat hun ouders zich zorgen maken of hun niet zullen begrijpen. Maar eigenlijk is het zo, dat ouders zich juist zorgen maken, als ze voelen dat hun kind van streek bent’, er over praten helpt! Nog beter geef de kinderen een taak en betrek ze in het proces als ze dat graag willen. Leeftijd speelt uiteraard een rol.
Ouders zeggen, dat ze willen dat hun kinderen weten dat de familie er voor ze is. Om te helpen, als een van de familieleden kanker heeft. Het familieleven veranderd als iemand kanker heeft. Het belangrijkste is echter dat jullie een familie samen de problemen oplossen. En als je extra hulp nodig hebt, praat dan met de dokter, de verpleegster of een sociaal werker.
