Zaken die Raken

Verdriet,  gedichten, gedachten  en citaten om je te steunen

 Een ieder voelt het

Is een gevoel van binnen Iets wat je aan de buitenkant niet ziet
Je kunt het niet omschrijven maar het is er altijd, verdriet
Pijn Het doet zoveel pijn,  dat zij er niet meer zijn
Je maatje, ouders of vriend ,de pijn is heftig en niets ontziend
Een ieder met een groot verlies ,voelt deze pijn en verdriet

Denk aan mij

Denk aan mij terug, maar niet in dagen van
pijn en verdriet……..Denk aan mij terug in de  stralende zon
Hoe ik was toen ik alles nog kon…….
ingezonden Tonia van der Wal

Regen

De hemel huilt.  Druppels vallen. Vallen vrij in de leegte.
De boom vangt ze op zijn bladerenkroon.
Een druppel wordt groter. Hij vermengt zich met de anderen.
Zwaartekracht trekt hen aan. Onderaan de stam is het een stroom.
Water met een geschiedenis. Ballast van het verleden.
Ondoorgrondelijk zakt het weg. Onwetend van wat het tegenkomt.
Ongrijpbaar voor logica gaat het door.Verwoord tot gebundelde kracht.
Als de stroom in de oceaan uitmondt.En de zon haar kracht laat zien.
Zal er weer een druppel komen.Mogelijk ontdaan van zijn last.
Onbekend

Verdriet

Als je door verdriet wordt neergeslagen.
Het waarom van dit, aan niemand kunt vragen.
Dan is het goed, dat je zoveel goede mensen ziet.
Ook al vinden zij, de juiste woorden niet.
Kon ik nog maar even met je praten kon ik nog maar even bij je zijn.
je hebt ons veel te jong verlaten,jou te moeten missen doet ongeloofelijk veel pijn.
Ingezonden Tonia

Slijten

Ooit zal het verdriet eens slijten,al doet het nu nog erg pijn en
vooral bepaalde dagen zal die pijn heel hevig zijn.
Je denkt misschien dat je wat moet zeggen
Je denkt misschien dat je me moet opvrolijken
Je wilt me misschien weer zien lachen en genieten
Je denkt misschien dat je me moet troosten en adviseren

Wat ik vraag is dit:

Wil je nog eens en nog eens luisteren naar mijn verhaal
naar wat ik voel en denk Je hoeft alleen maar stil te zijn,
mij aan te kijken mij tijd te geven  Je hoeft mijn verdriet
zelfs niet te begrijpen maar als het kan slechts te aanvaarden
zoals het voor mij voelt Je luisterend aanwezig zijn
zal mijn dag anders maken
Ingezonden: Tonia

Echt…

Oh ja, ik kan weer meedoen, ik kan weer vrolijk zijn.
De buitenkant die gaat wel,van binnen zit de pijn.
Oh ja, het gaat weer beter,kijk hoe ik weer geniet.
De buitenkant die wil wel,van binnen huist verdriet.
Oh ja, ik wil wel leven,ik doe al aardig mee.
De buitenkant moet verder,de binnenkant zegt: “nee”.
Maar af en toe geniet ik echt met hen, die naast me staan.
Zij weten en ook voelen,dat het nooit meer “echt” zal gaan.
Ingezonden: Tonia

Heb vreugde om mij

Als ik morgen dood ga, huil dan niet om mij
Herinner mij in vreugde,  want het is zo snel voorbij.
In jouw leven is geen plaats, om verdriet te hebben om wat is gegaan,
Herinner mij in vreugde, zoals ik voor je heb gestaan.
Zoals ik de woorden die ik sprak, haar toekomst wilde laten zien
Herinner mij in vreugde zoals ik je liet zien.
Richt je op het heden Maar als je toch wilt denken aan mij
Herinner mij in vreugde en heb geen verdriet om mij

Nooit geloven

Ik kon nooit geloven dat mensen
ziek konden zijn van verdriet,van gemis.
Maar het is het ergste wat er is.
Maar dat mensen er aan kapot
konden gaan,was voor mij niet voor te stellen.
Nu kan ik dat alleen maar beamen,
zorgen dat dat mij niet geberd……
(ingezonden femke)

Pijn is eenzaamheid…

Een lijden dat niemand voelt, niemand ziet
helemaal alleen, een ander niet
ik weet wel, het gaat voorbij
maar waarom niet NU, niet nu al bij mij?

helemaal allleen wachten tot het verdwijnt
terwijl het van binnen, zo verschrikkelijk schrijnt…
ja, dankbaar ben ik voor de vrienden om me heen
maar in die duisternis, voel ik me toch zo alleen

dat “alleen-op-de-wereld” gevoel,
genoeg die weten wat ik bedoel…
raak ik maar niet kwijt
en dat na al die tijd
Pijn in al zijn eenzaamheid….
(Marielle)

De boom van jou leven

De boom van jouw leven liet haar bloesem vallen
Haar jonge knoppen stierven af  de bruine verschrompelde blaadjes
bedekken nu jouw graf ,niets is er meer over van jou levensboom

God het doet zo’n pijn van binnen denkend aan jou, alle herinneringen
Wetend dat je nooit meer op aarde terugkomt
jou stem was opeens voor eeuwig verstomd
Buiten hoor ik het ruisen der bomen en ik weet dat ik eens
bij jou terug zal komen .
Schrijver onbekend

Leg nou die krant maar even neer echt lezen doe je toch niet meer
huil nou maar even Ja, tegen iemands lichaam aan
zou dat natuurlijk beter gaan maar huil nou maar even
Dat jij de enige niet bent dat is een troost die je al kent
dus huil maar even

Een ander troosten voor verdriet dat kan ook niet, dat kan ook niet
maar huil toch even  Altijd maar flink zijn is niet goed
als je niet weet hoe ‘t verder moet
huil dan toch even

Straks, met nog tranen langs je kin denk je ineens: ik heb weer zin.
om door te leven…….
Willem Wilmink:

De doornen van het leven

De doornen van het leven steken ons, zo af en toe
soms een heel klein beetje maar soms heel hard, en hoe!
Voor iedereen een andere droom niet aangepast aan ons bestaan
komt de pijn meestal toch onverwacht terwijl ons leven door zal gaan
Voor onze levenswandel zijn geen geplaveide paden
hoe vaak de doorn nog steken zal is door niemand ooit te raden
Eens zal de pijn weer overgaan hoelang dit ook mag duren
‘t hoort bij de pijn van het bestaan probeer het te verduren.
Onbekend.

Niemand die het ziet

Niemand die het ziet Een, is er die bij je zal zijn,ook al zie je hem niet
Al is het in je hart nog zo koud. Hij is er die van je houd
Laat de tranen maar vloeien  Eens zal je weer opbloeien
Dan zullen je tranen drogen .Geen rode randen meer bij je ogen
Dan is alles weg, alle narigheid en pijn. Dan weet je weer dat er vrienden zijn,
die altijd van je blijven houden.

Je hebt veel verdriet .Je wil het in je houden
maar dat kan je niet.. Laat ze maar vloeien de tranen laat ze maar gaan .
Geef ze de ruimte, geef ze de brede baan

Wees maar stil mijn vriend

Wees maar stil m’n vriend want alles heeft zijn tijd
We weten dat je er onder lijdt
Maar eens komt de dag, dan ziet het er weer heel anders uit
Dan zie je weer die leuke dingen, die je altijd zag Dan ben je weer de vrolijke guit
Wees niet bang voor tranen, stop angst niet weg, laat ‘t verdriet maar komen
want gevoelens zijn oprecht

Er komt een tijd dat de zon weer gaat schijnen
en dat de tranen, de angst en ook het verdriet langzaam gaan verdwijnen
Wanneer je blij bent zie dan diep in je hart en je zult zien
dat wat je verdriet gegeven heeft ook vreugde brengt
Wanneer je verdrietig bent zie dan opnieuw in je hart en je zult zien
dat je huilt om wat je vreugde schonk