tom tonia5

Tom en Tonia van der Wal zijn bij veel SDK-ers bekend. Het begon allemaal eind 1998 toen Tom geconfronteerd werd met een uitzaaiing van een melanoom. Tom was één van de eerste internetters die over zijn ziekte publiceerde op het internet. Dat was destijds zo nieuw, dat de plaatselijke artsen daar een vergadering aan besteedden. Dat was toch wel erg tricky! (Tom zijn verhaal staat nog op deze website)

Maar het verhaal werd ook gevonden door mede-lotgenoten en al snel was er intensief mailverkeer. Eerst nog één mailgroep, nu zijn dat er vele. Veel mensen vonden steun in de mailgroepen en dat is anno 2013 nog steeds zo.  SDK is een bekende naam in Nederland en deze website laat zien dat SDK nog springlevend is.  Tom en Tonia zijn beiden nog zeer actief in diverse voor kankerpatienten in Nederland, maar ook in Europa.

Wij hopen van harte dat deze website u de steun zal bieden die wij er ook aan beleefd hebben.

Vriendelijke groet,

Tom en Tonia van der  Wal

 

 

 

 

Op 3 mei werd ik s avonds met een rot smoes (waar ik compleet in gestonken ben) naar het Stadhuis van Medemblik gelokt. Wij zouden worden opgehaald voor een luxe dineetje van een vriendin van ons, dus pakwas verplicht. Eenmaal daar aangekomen, bleek het even wat anders te zijn. Familie en vrienden stonden mij op te wachten incl de burgemeester. De echte reden was een onderscheiding voor het werk voor SDK en wel lid in de orde van Oranje Nassau.Vanaf vorig jaar september zijn er diverse mensen mee bezig geweest en ik was erg onder de indruk van de persoonlijke aanbevelingen. Deze mensen wil ik heel erg bedanken voor hun aardige woorden. Diverse aanbevelingen bezorgde mij wel wat emoties. Bij name als het ging over vrienden die er niet meer zijn. De hoofddader (Richard Snel) is inmiddels ook bekend Voor hem en zijn “samenzweerders’ in het complot,  een dikke waardering. Al met al waren het bijzondere dagen. ik kreeg hem, maar in mijn gedachte is hij voor al die bestuursleden, moderators en vrijwilligers die SDK daadwerkelijk een warm hart toedragen en samen met ons klaar staan voor patiënten en hun naasten. En zeker niet in de laatste plaats voor Tonia mijn steun en toeverlaat. Zonder haar was het zeker niet zover gekomen. Maar weer snel over tot ‘de orde’ van de dag..:-) Als het jullie behaagd.